Μωροζός.
Η περιοχή της Μωροζού ήταν η πιο
κατάλληλη για καλλιέργειες, γιατί όσους λάκκους έσκαυαν, εύρισκαν νερό. Το νερό
όμως ήταν γλυφό, και ως εκ τούτου ονόμασαν την περιοχή Μωροζό από την λέξη
μωρός που σημαίνει τρελός, δηλαδή τα νερά ήσαν τρελλά.
Πλευρές.
Ήταν χωράφια που τα έφτιαξαν
ξεχερσώνοντας τις πλευρές του υψώματος που ευρίσκεται ακριβώς μετά τη θάλασσα
της Αλικής, και πριν την εκκλησία του Αρχαγγέλου Μιχαήλ. Και επειδή ήσαν στις
πλευρές του «βουνού», πήραν και την ομώνυμη ονομασία.
Κλουνοι.
Ήταν μια ρεματιά με μπόλικο
τρεξιμιό νερό, και πολλή βλάστηση, με μυρσινιές και καλαμιώνες. Υπήρχαν όμως
και τεράστιοι αιωνόβιοι δρύες με τεράστιους κλώνους, που από αυτούς,
έμεινε και το όνομα. (Από το βιβλίο του Χρίστου μαυρεσιη "Χλωρακα").
Μήλα.
Η περιοχή βορειοδυτικά της Βρύσης
ονομάζεται Μήλα. Είναι περιοχή καταπράσινη απο κουρτουνιές, είδος θαμνοειδούς
δένδρου με καρπούς που εχουν πολύ πικρή γεύση, ώστε να
χρησιμοποιούν τα κλαδιά τους οι νικητές, τοποθετώντας τα έξω απο τα σπίτια των
χαμένων σε εκλογές για πίκα. Ακριβώς για αυτή την πικρή γεύση, και για
αντίθεση, ονομάστηκε η περιοχή Μήλα, γιατί ειναι είδος και αυτό μικρού δένδρου,
αλλα που παράγει καρπό με γλυκιά γεύση.
Καπυρός.
Ευρίσκεται βορειοδυτικά και δίπλα
απο την περιοχή Μήλα. Στα ανατολικά περιβάλλεται απο απότομο γκρεμό υψώματος,
που σχηματίζει ένα είδος ψηλού τοίχου. Το απόγευμα με το γέρμα του ο ήλιος,
αυτός χτυπά δυνατά με αποτελεσμα να προκαλείται αφόρητη ζέστη, ως να υπάρχει
αναμμένη πυρά, εξ ου και η ονομασία.
Ορμάνια.
Είναι η περιοχή νοτιανατολικά της
Βρύσης. Εκεί υπάρχει μια ποταμιά. Βλέποντας προς τη θάλασσα, η δεξιά πλευρά της
ρεματιάς, ονομάζεται Ορμάνια. Ορμάνι σημαίνει δύσβατη περιοχή λόγω πολλής
βλάστησης.
Μέλανος.
Πήρε το όνομα από την ομώνυμη
αρχαία λέξη μέλας που σημαίνει μαύρος, γιατι στην περιοχη το χωμα ειναι μαύρο.
